Het nederlands thrillerfestival

Het Nederlands Thrillerfestival van oktober 2025: eindelijk was Angsthazen erbij!

2025 was het jaar van markten bezoeken, de doelgroep benaderen en actief dit merk promoten. Daar horen markten bij.
Mijn eerste markt was in mijn hometown: Spijkenisse. Lees hier meer daarover: https://angsthazen.com/rondje-dorp/
Daarna volgden er nog twee markten in Spijkenisse, en De Dordtse Boekenmarkt, waar ik om 13:00 zo verregend was, dat ik bibberend naar de trein hakkelde.
Nu was er eindelijk een markt die zowel overdekt als gratis was (normaal betaal ik tussen de €80-€90 om op een markt te kunnen staan). Het was in Zoetermeer, dus ook maar een half uurtje rijden en op deze gelegenheid wist ik vrij zeker mijn doelgroep te zullen ontmoeten. Hier houdt iedereen van thriller!

het stadstheater

Het Nederlands Thrillerfestival wordt jaarlijks in het Stadstheater Zoetermeer gehouden. Ik vond de service hier heel erg goed. Ruim van te voren kregen we een email met het draaiboek, waar onze stands te vinden waren en andere praktische informatie. Ik wist dus goed waar ik wezen moest, hoe laat, en hoe de dag ongeveer zou verlopen. Dat is niet altijd.
Voor 12:00, wanneer de gasten zouden komen, was koffie gratis en we kregen ook per persoon twee muntjes die we konden inwisselen voor een drankje aan de bar. Er werden ook vers belegde broodjes rondgebracht. Er stonden overal medewerkers van het theater en ze waren allen vriendelijk.

Het festival

Vanaf 11.00 konden we opbouwen. Ik had al mijn hele tas decoratie bij me, maar die bleek niet nodig. Ik deelde een tafel met Frank Peters. Dat was lachen vanaf binnenkomst en samen maakten we een leuke tafel van onze spannende boeken. Ik voor de jeugd, hij voor volwassenen. Continue kwamen er mensen langs: ‘jij bent toch Frank Peters? Jij bent toch Frank Peters?’

Rechts van me stond een man die niet wilde zeggen hoe oud hij was; ik moest het raden. Gelukkig raadde ik goed: 80 jaar.
Hij stond de hele dag op zijn benen flyers in mensen hun handen te drukken en te babbelen. Babbelen… babbelen… babbelen…
Het was heel erg gezellig met deze Vlaam!

Ik ging natuurlijk wel even op pad om het nieuwste boek van Mark van Dijk te kopen: De hel van Portier. Ik heb al zijn luisterboeken met zoveel plezier beluisterd, dat ik blij was nu eindelijk een nieuw verhaal van hem te kunnen meemaken! Dankzij Mark van Dijk zit ik nu bij de uitgever waar Het Slijmmonster wordt uitgegeven. Deze uitgeverij is bezig met het opnieuw redigeren en vormgeven van Abaddon Trilogie deel 1: Moordenaar?!. De titel, kaft en wat van het plot van deze serie gaan veranderen. Er is daarvoor een nieuwe illustrator en ik ben achter de schermen bezig met het derde en laatste deel van de trilogie. Maar daarover later meer!

Publiek en auteutrs

De hele dag heb ik her en der praatjes kunnen maken. Het festival was zo georganiseerd dat er momenten waren dat de bezoekers langs onze kraampjes liepen tussen voorstellingen en uitreikingen. Dat gaf ons goede momenten om te netwerken. Ik heb interessante ervaringen gehoord. Zo doen toch nog best veel auteurs echt alle uitbestedingen zelf. Die hebben een kaftontwerper hier, een drukker daar, etc.
Dat is een weg die ik ook vier, vijf jaar heb geprobeerd. Ik ben echt heel erg blij nu een uitgever te hebben, maar ik heb ook begrepen dat sommige uitgevers heel streng en eenkennig zijn. Dat alles op hun manier moet. Dat is met mijn uitgever gelukkig niet zo. Ik ervaar zijn feedback als behulpzaam en er is nog steeds ruimte voor Angsthazen.
Maar ik begrijp wel waarom veel auteurs het helemaal in eigen hand willen hebben. Dat heb ik ook gewild, maar ik heb nooit in de juiste diensten geïnvesteerd, helaas. Zo wordt het eerste deel van de Abaddon trilogie nu opnieuw geredigeerd. Na €400 aan Brave New Books betaald te hebben hiervoor, heeft deze nieuwe redacteur toch rond de 300 verbeterpunten opgemerkt. 300 vind ik een heleboel revisies na zo’n hoge financiële inleg.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat netwerken heel erg belangrijk is. Leren van elkaars successen en elkaars fouten. Ik heb dit festival heel aardige auteurs ontmoet met allen hun ervaringen die ze heel graag met mij wilden delen. We zijn geen concurrenten, we zijn collega’s. Dat is de sfeer die je ook echt proeft op zo’n festival.

Het publiek heb ik helaas niet heel erg veel gezien. We stonden precies tussen de garderobe en de uitgang, een beetje uit de route dus. Het publiek stond vooral in de rij voor Paul van Loon 🤣. Gelukkig hebben we wel veel aanspraak gehad hoor. We zijn echt wel gespot. Ik heb zelf maar één boek verkocht, maar toch wat flyers uitgedeeld en praatjes gemaakt.

Het was echt een heel gezellige dag en ik hoop er volgend jaar weer bij te zijn 🙂