De trilogie
Verspreid over de drie delen van deze spannende trilogie zal je door de ogen van drie personages meegenomen worden met de angstaanjagende vloek die rust op Maud Abaddon.
Het is geen toeval dat ze deze achternaam heeft gekregen. De achternaam stamt af van generaties voor haar en was ooit van een sinistere man. Deze man heeft geen fysiek lichaam meer.
Hij verschijnt in haar dromen, brengt haar in een trance waarvan ze niet weet of wat ze ziet echt of nep is en zet haar toe tot ernstige daden… waaronder moord.
De persoon die het meest bij haar betrokken is, is Mike Vanth. Hun echte liefde moet genoeg zijn om de vloek op te heffen!
Helaas is niets minder waar en is Maud genoodzaakt een magisch drankje te nemen, waardoor ze wakker wordt in een wereld waar goede magie zo sterk is dat de kwaadaardige demon niet bij haar kan komen. Hier krijgt zij tijd om te trainen, terwijl in de echte wereld haar geliefde Mike Vanth voor het eerst kennis maakt met deze demon.
Hier zal het tweede deel van de trilogie over gaan.
Sneak peek
De schim stapte uit de mist, zodat ik zijn gezicht kon zien. Het was een man van ongeveer een meter tachtig en hij had een smal postuur. Hij had een opvallend snorretje en gekrulde lippen. Hij droeg een lange regenjas en leren handschoenen. Om zijn nek kroop een dikke slang, die mij giftig aankeek.
‘Wat wil je van me?’ vroeg ik. De angst begon langzaam plaats te maken voor woede.
Hij kwam dichterbij en zijn schaduw gleed over me heen, waardoor de duisternis alles overheerste. ‘Je ziel,’ antwoordde hij. Zijn lippen krulden zich tot aan zijn ogen. ‘Moordenaar,’ fluisterde hij erachteraan.
Ik voelde een golf van agressie opkomen en probeerde weer op te staan. Ik balde mijn handen weer tot vuisten en de ijzeren boeien sloegen met een ruk open. Vastberaden verplaatste ik mezelf naar de schim. Angst voelde ik niet meer, enkel woede. Ik kwam langzaam dichterbij en voelde toen een greep om mijn arm. De greep was niet van de schim, want die stond nog grijnzend voor me. Hij bulderde van het lachen en de slang gleed over zijn hele romp. De greep om mijn arm werd steviger en toen voelde ik een klap in mijn gezicht.
‘Maud!’
De schim verdween en terwijl de dikke mist wegkroop zag ik langzaam de stoelen met mijn klasgenootjes tevoorschijn komen. Ik stond in het midden van de bus met gebalde vuisten. Alle ogen waren op mij gericht.
Ben je er klaar voor uren op het puntje van je stoel te zitten?
👉Klik dan hier als je het boek wil kopen.👈
Kan je niet wachten om te beginnen met lezen?
Begin dan gewoon alvast.
