Written words

𝓔𝓮𝓷 𝓰𝓮𝓫𝓻𝓸𝓴𝓮𝓷 𝓱𝓪𝓻𝓽 𝔃𝓮𝓰𝓽 𝓶𝓮𝓮𝓻 𝓭𝓪𝓷 𝓮𝓮𝓷 𝓭𝓾𝓲𝔃𝓮𝓷𝓭 𝔀𝓸𝓸𝓻𝓭𝓮𝓷.

Kamp jij met je eerste keer liefdesverdriet en lijkt het alsof je hele wereld in elkaar is gestort? Twijfel je soms over je gemaakte keuzes en of je wel gelukkig bent in het leven? Voelt het voor jou soms alsof iedereen je in de steek laat?

Deze bundel bevat gedichten die begonnen bij mijn eerste keer liefdesverdriet op mijn veertiende. Hoe het voelde en hoe ik eruit ben gekomen. De emoties beschreven tijdens mijn puberteit toen het even moeilijk was om te beseffen waar ik nou eigenlijk stond. Hoe op latere leeftijd nog steeds obstakels van het leven en relaties als een boemerang terugkeerden. Maar ook hoe succesvolle liefdes en gelukkige momenten voelden.

In deze bundel, verdeeld over vijf volumes, vind je teksten die voor veel fases in je leven relevant kunnen zijn. Vaak helpt het lezen van hoe andere hun gevoelens onder woorden brengen om te beseffen dat alles altijd goed komt en je nooit ergens alleen in staat.

Alles komt goed op het einde. Is het nog niet goed, dan is het nog niet het einde.

Als je als schrijver de puntjes op de i wilt zetten, merk je dat je dan best wat puntjes kan achterlaten.
Ik zie ze als lichtpuntjes.
Elk puntje in elke tekst is een stuk licht dat je overdraagt aan de lezer.

Sinds acht september is officieel m’n gedichtenbundel ‘Written words’ te koop.
Hij is gebaseerd op een dikke map vol a4-tjes die vroeger eigenlijk bedoeld waren voor schoolwerk.
Alleen toen werd ik een puber: wanhopig verliefd op een onbereikbare liefde met als gevolg dat m’n hart in duizenden sombere puntjes brak.
Lege gaten omhuld met tranen.

Dankzij deze map vond ik een manier de tranen om te zetten in inkt.
Ik zette de punt van m’n pen op papier en opeens kwam er een te begrijpen taal aan die emoties. De emoties waren te evalueren en her te beleven. Ze kregen namen en een betekenis.

Dichten is een lange tijd mijn manier van verwerken geweest. Ook op latere leeftijd.
De gedichten in dit boek komen uit het diepst van m’n hart.
Uit de duizenden lichtpuntjes van m’n ziel.
Opgeschreven en nu als boek gemaakt om iedereen zijn/haar emoties erin te laten herkennen.

De mooiste essentie van taal is de manier waarop je elkaars wereld kan delen tot een begrijpbaar niveau.
En nog zijn er niet genoeg woorden alle gevoelens en emoties onder woorden te kunnen brengen.
Soms is juist de mooiste taal degene die zonder woorden over te dragen is.
Taal die je kan voelen.

Wat je voelt ben je.
Wat ik heb gevoeld heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.
Ik ben zelf die i.
En door middel van lezen en schrijven komen er elke keer puntjes erop bij.
Lichtpuntjes.
Laat ons allen onze lichtpuntjes delen tot een bundel die het hele universum verlicht.
Laat ons allen daarmee alle duisternis om ons heen naar het licht brengen.
Ook jij bent een i.