De gang naar de schilderijen kwam uit in een nieuwe, grote kamer.
Er hingen wel tien schilderijen met mooie, gouden lijsten. Er was één schilderij waar ze zich beiden door aangetrokken voelden.
Het leek alsof de plaatjes in het schilderij bewogen.
“Hoor eens,” fluisterde Wouter.
Ze hielden hun oor bij het schilderij.
“Kom maar,” klonk er heel ver weg uit het schilderij.
Ze keken elkaar gespannen aan.
“Wat is dit voor iets?” Sascha wreef met haar hand over het schilderij, alsof ze er iets uit wilde pakken.
Maar in plaats van dat zij er iets uit kon pakken, pakte iets hen!
Voordat ze doorhadden wat er gebeurde, trok een onzichtbare macht hen mee het schilderij in.
Ze vielen vanuit de lucht op de grond in een pikdonker bos, met slechts een glimpje van het volle maanlicht dat door de bomen sijpelde.
Ze herkenden het bos, het was het bos van het schilderij!

Het gevaarlijke bos
In dit verhaal volg je het spannende avontuur van Wouter en Sascha.
Wanneer ze zich hebben laten lokken naar een oud schilderij in een kamer waar ze eigenlijk niet mochten komen, worden ze door een magische kracht de wereld van dat schilderij ingetrokken.

Ze belanden in een bos en al snel worden ze gevonden door een meisje die er in het felle maanlicht niet zo menselijk uitziet.
Ze zetten het op rennen en ontspringen de dans, maar dit meisje is niet het enige gevaar in dit bos.

Er zijn weerwolven met een heel goede neus.
Er zijn gemene ridders met een lijkbleke huid die blijkbaar niet tegen zonlicht kan.
En al snel ontdekken de twee vrienden dat zij niet de enige kinderen in dit gevaarlijke bos zijn.

Helaas kunnen ze geen contact leggen met de kinderen die ze in het bos aantreffen. Wanneer ze erachter komen waarom niet, zit er niets anders op dan hen te redden van de duistere geheimen van dit bos.