Oktober: Hekserij in Nederland
Geïnspireerd op de Heksenwaag te Oudewater.

Dit verhaal speelt zich af in Roermond zo’n 500 jaar geleden. Een vrouw keert terug naar haar boerderij waar ze verwacht dat haar man en zoontje haar warm zullen onthalen.
Ze is langer weg dan normaal, omdat ze tegen beter weten in toch verboden planten is wezen plukken die ziektes zouden kunnen genezen.
Wanneer ze thuiskomt treft ze haar man en zoontje dood aan. Geschrokken laat ze de zak met verboden planten vallen en haast ze zich naar de stad om de schout en zijn rakkers in te lichten. Door de verboden planten verdenken zij haar, waardoor ze wordt opgepakt voor hekserij.
De enige hoop die haar nog geboden kan worden is een weging op de weegschaal in Oudewater, maar de schout is vastberaden haar te vervolgen.

November: De schoonheid van Hartel
Geïnspireerd op het Hartelkanaal te Spijkenisse.

Levi is een tiener die elke zomer met zijn vrienden aan het Hartelkanaal in Spijkenisse chillt. Daar heb je de Hartelbrug waar jongeren nog weleens vanaf springen, zo ook Levi.
Normaal zie je niet zoveel onder water, maar deze keer raakt hij verblindt door de schoonheid van een bloedmooie vrouw die hij daar treft.
Het troebele water maakt plaats voor een heldere diepte, waardoor hij door haar schoonheid bevangen raakt.
Eenmaal uit het water kan hij haar niet meer uit zijn gedachten krijgen. Hij schetst haar, droomt van haar en heeft voor geen enkele andere meid nog oog.
Hij moet en zal weer terug dat water in duiken om haar te ontmoeten. De mythes van zeemeerminnen gelooft hij niet in. Deze vrouw is anders… hij weet het zeker.

December: De beul van Gravensteen
Geïnspireerd op het Gravensteen te Zierikzee.

Ziricxzee, 1725.
Gevangenis Gravensteen heeft een nieuwe, meedogenloze stadsbeul in dienst genomen en dat is slecht nieuws voor Janes, een jongen die het waagt meekrappoeder uit een meekrapstoof te stelen.
Wanneer hij gepakt wordt, maakt hij kennis met de ijzingwekkende werktuigen die de beul in de kelder van deze kleine gevangenis tot zijn beschikking heeft.

Dit verhaal is geïnspireerd op ware gebeurtenissen, zoals te lezen in het Zeeuws Archief en is tot stand gekomen met de hulp van het Stadhuismuseum Zierikzee, om deze bijzondere historie zo accuraat mogelijk te kunnen omschrijven.

Januari: De witte demonen
Geïnspireerd op de ontdekking van Zuid-Amerika

De Nieuwe Wereld, 1492. Het markeerde het einde van beschavingen die duizenden jaren oud waren. In dat jaar zetten Europeanen voor het eerst voet aan wal op wat nu het eiland Haïti en de Dominicaanse Republiek is: Hispaniola.

De lokale bevolking, de Taíno, was zich van geen kwaad bewust. Echter, binnen nog geen zestig jaar waren ze volledig uitgeroeid. In de daaropvolgende decennia kwamen miljoenen andere indianen om tijdens de verovering van hun land en de jacht naar goud. De Nieuwe Wereld werd gevormd door een aaneenschakeling van bloedvergieten, hebzucht en verraad.

Culturen, religies, tempels, steden, boeken en tradities werden volledig vernietigd tijdens deze verovering. Dit verhaal haalt inspiratie uit de ervaringen van de eerste kolonisten van Hispaniola, de pijn die zij met zich meebrachten en de emoties die de Taíno moeten hebben doorstaan. Veel van deze geschiedenis is online moeilijk te achterhalen, maar bij Angsthazen houden we wel van een uitdaging voor een goed griezelverhaal!

Februari: Bloody Mary
Geïnspireerd op mijn eigen schoolkamp

Kijk diep in de spiegel en vertel me wat je ziet.
Zie je je ogen naar je terug staren?
Moet je lachen, of maakt dit je serieus?
Ben je trots op wat je ziet, of kijk je liever weg?
Of zie je bloed dat niet van jou is?
Zie je iemand achter je staan, die je niet zal zien als je je eigen omdraait?

Een schoolkamp neemt een drastische wending nadat een groepje vriendinnen hun nuchtere klasgenoot overhaalt om Bloody Mary op te roepen. Nadat er aanvankelijk niets gebeurt, op een grapje na, beschouwt de nuchtere klasgenoot dit als bewijs dat het puur bijgeloof is, en het schoolkamp gaat rustig verder zoals gepland. Echter, langzaam maar zeker begint de bedenker van deze grap merkwaardige dingen in spiegelbeelden te zien.

Zou het mogelijk zijn dat deze kwaadaardige geest toch in de spiegels van het schoolkamp is gaan huizen?

Maart: Piglet – Let op: adviesleeftijd 18+
Geïnspireerd op de Nederlandse veehouderij

Remko is een sadistische jongen die opgroeit op de varkenshouderij van zijn vader.  Wanneer Remko op een dag thuiskomt bij de boerderij, ontdekt hij dat de varkenshouderij in brand is gestoken en waggelen de varkens om hem heen. Hij rent naar huis om zijn vader te waarschuwen, maar het is te laat. Hij heeft de geest gegeven.

Remko gaat door met zijn leven;  hij trouwt, sticht een gezin en heeft een parttime baan bij een slagerij.
Na verloop van tijd verlangt hij wederom naar een uitlaatklep voor zijn sadistische trekjes, dus besluit hij een opslagplaats te huren om daar de praktijken bij zijn vader voort te zetten.
Alleen nu zijn de slachtoffers geen varkens, maar mensen…

Omdat niemand hier niets van mag weten, doet hij alles stiekem. Lukt het hem zijn slachtoffers verborgen te houden?

April: Over de brug
Geïnspireerd op de laatste joden van Spijkenisse

Spijkenisse, 1942.
Het eiland Voorne-Putten is al twee jaar bezet door de nazi’s, en de bevolking heeft zich inmiddels aangepast aan het leven onder deze overheersing. Zo ook de familie Levie.
De Levie-familie is de laatste Joodse familie in Spijkenisse.
In dit verhaal volgen we Elly, de jongste van het gezin. Ze koestert de droom ooit op de stoomtram te kunnen stappen en Rotterdam te aanschouwen.

Pas nadat de verplichting tot het dragen van de Jodenster is ingevoerd, pas nadat haar vriendin niet meer met haar mag spelen en pas nadat ze niet meer naar school mag, krijgt Elly eindelijk de gelegenheid om mee te gaan met de stoomtram. Haar hele familie moet mee, met koffers en al.
Max, hun trouwe herdershond, moeten ze huilend achterlaten.
De familie Levie is nooit meer teruggekeerd.

Mei: Het zwarte hart
Geïnspireerd op de pestepidemie in Londen

Londen, 1665.
De stad lag zelfs bij dageraad gehuld in duisternis. Niemand durfde elkaar aan te kijken, niemand durfde elkaar te passeren. De tavernes waren verlaten, de scholen gesloten. Ratten slenterden over de tientallen lijken, die als dorre herfstbladeren de grimmige straten vulden. De kerkklokken luidden als een vastgelopen cassettebandje op de achtergrond. Huizen waren met houten planken gebarricadeerd, in de hoop veilig te blijven voor de Zwarte Dood die buiten rondwaarde.

Een dokter meende de remedie te hebben: het bloed van een gezond hart injecteren bij iemand met een geïnfecteerd hart.

De geïnfecteerde leek overleden… totdat de tunnelgravers van de Metropolitan Line in 1860 per ongeluk een zak botten uit de grond groeven.