Hoek van Holland
Dagje Hoek van Holland op bunkerjacht met Niels.
Scooter gepakt, pontje gepakt, sightseeing in een felle, hete zon of natte miezer.
Alle markten thuis Nederland, love it.
Mijn idee was bij een bunker een promo filmpje te maken van ‘Het gevaarlijke bos.’
Dus wij lopen, zoeken, geheugen graven. Plekje uitzoeken.
En toen was daar opeens een mooi moerasachtig gebied!
Mos over de stammen van een diepgewortelde boom die kruiselings op de aarde lag, spinnen rag tussen de verwilderde takken en een vloer van dorre bladeren vulden de grond. Wat was dat een mooi aanzicht voor het gevaarlijke bos!
Ik voelde dus voorzichtig of het te bewandelen was… Maar ik voelde mijn voet al wegzakken onder de grond. De held achter me zei: “Wacht maar, ik ga wel!”
Zodoende werd ik ingehaald door een vastberaden Columbus. Stap één… Stap twee… “Chey!!!!”
Nu laten we de modder niet alle pret bederven natuurlijk. We gingen alleen wel terug… Dus weer terug het voetpad op, een stukje lopen, voetpad af. Door de bosjes met takken en doorns heen. Langs oude palen waar oorspronkelijk een hekwerk met prikkeldraad zat.
En toen vonden we eindelijk een mooie locatie voor wat shoots!
Het was natuurlijk anders verlopen dan hoe ik het had verwacht, maar de spontaniteit van het leven is naar mijn mening juist hetgeen wat het leven mooi maakt!
Van twee boeken is er een filmpje gemaakt:
Nou top. Video’s gemaakt, foto’s gemaakt en de dag is voorbij gevlogen!
Het was tijd om te gaan. Avondeten naderde en we moesten nog terug met de scooter.
Dus wij liepen richting het oriëntatiepunt van de bewoonde wereld….
…..En elk pad liep dood!
Hoe dan? Wij lopen. Heen en weer. Miezer in de nek. Niels met die modder in zijn schoenen.
Troffen eindelijk een hek met auto’s erachter. Hek op slot.
Dus weer omdraaien…
Blijkbaar mochten we hier dus niet zijn!
Dat betekende één ding: We moesten via dezelfde weg terug.
Door de wilde natuur met haar verregende aarde, in plaats van de tegels die een weg baanden naar de bewoonde wereld.
Maar we hebben het gevaarlijke bos getrotseerd en we hebben haar overleefd!
Nog van heel dichtbij een roodborstje gezien, maar helaas te laat met fotograferen.
Het was een topdag.
Het gevoel van vrijheid in de natuur.
Het erachter komen jezelf op een verboden terrein te bevinden.
Het klauteren in de bomen als een kind.
Zonder navigatie op de scooter door verscheidende steden reizen naar een gewenste bestemming.
Een spontane dag.
Een spontaan leven.
Hoofdlijnen plannen en de rest beleven.
Dat is voor mij vrijheid.
Vrijheid te bewegen in de lijn die de kosmos voor mij uitgestippeld heeft.