Heb jij ooit weleens meegemaakt dat er een nieuwe winkel bij je in de buurt opende en je dacht: ‘Hier moet ik heen!’
Dat je vervolgens met je rugtas vol schoolboeken nieuwsgierig dat nieuwe winkeltje in kwam lopen en dat de geur van wierook aangenaam je neusgaten binnendrong?
Dat rockmuziek je trommelvliezen wist te verzachten en tientallen decks en skatekleding over je netvlies mochten glijden?
Dat je door een blije hond uitgenodigd werd bij hem te komen zitten en dat er tijdens het chillen daar opeens allemaal mensen net als jij tegen je begonnen te praten?

Dit gebeurde in 2007 toen Martin den Ouden in een ietwat impulsieve bui besloot zijn goedbetaalde baan op te zeggen om een winkeltje te openen die eruit moest zien zoals hij als jongetje had gewild dat zijn slaapkamer eruit had gezien: Jaymz.

Het ontstaan

Martin had het in z’n leven al aardig voor elkaar: hij had een leuke vriendin waar hij mee samenwoonde en een vaste baan. Toch begon er op 28-jarige leeftijd iets aan hem te knagen. Hij wilde iets voor zichzelf doen, hij wilde een eigen winkel openen. Een soort rockabilly winkel met een verzameling van subculturen onder de jeugd.
Nog geen maand na het ontstaan van dit idee stapte hij vol zelfvertrouwen naar de bank om zijn ondernemingsplan voor te leggen en al gauw zat hij bij de Kamer van Koophandel. Daar besloot hij de winkel naar zijn hond, Jaymz, te vernoemen en in no-time ging er een compleet nieuwe wereld voor hem open.

De winkel

Hoe het idee ontstond een rockabilly winkeltje te openen, vloeide al gauw uit tot de skatewinkel van het eiland. Niet alleen vanuit Spijkenisse, maar ook vanuit Hoogvliet, Rhoon, Poortugaal, Geervliet tot aan Hellevoetsluis, kwamen jongeren een skateboard en gepaste kleding kopen. Op een gegeven moment kwamen er wel 50 complete decks tegelijk binnen en moest Martin elke maandag, de enige dag dat de winkel gesloten was, naar Zoetermeer op en neer om nieuwe spullen te halen.

Jaymz werd een icoon van Spijkenisse, en zelfs na flinke brandschade stond een hele club klaar om hem te helpen de winkel een nieuw likje verf te geven.
In officiële termen was Jaymz inderdaad een winkel, maar voor tientallen, wellicht wel honderden jongeren niet. Voor hen was deze winkel een sociaal buurthuis.
Iedereen was welkom hier en enkelen waren zelfs aanwezig op de bruiloft waar Martin met zijn vrouw, Tamara, trouwde.

Verloop

Hoe goud de glorie ook was, Martin heeft maar twee jaar echt kunnen genieten van deze intense periode. Op een gegeven moment gingen veel leveranciers zich ermee bemoeien hoe hij z’n winkel moest runnen, en daar was Martin tot zijn spijt in meegegaan. Het ging hem in zijn hart niet om geld verdienen, maar vooral om het doen van zijn eigen ding; het doen wat hij zelf wilde.
Toen hij eenmaal besefte dat hij die controle kwijtraakte, ging de lol er een beetje vanaf. Zeker toen datzelfde jaar eerst zijn vader overleed, toen zijn schoonmoeder en kort daarna Jaymz moest worden ingeslapen. Door deze klappen had Martin de puf niet meer zes dagen in de week met dezelfde energie in de winkel te staan, en besloot hij in 2010 om de winkel te sluiten.

En toen?

Na Jaymz heeft Martin twee jaar in een lokale winkel gewerkt. Het gaf hem de tijd de afgelopen jaren te verwerken en zich te focussen op zichzelf. Hij vond erna een baan in het Casino, waar hij zeven jaar heeft gewerkt. In die periode werd hij pappa, dus kon met het inkomen van deze baan een stabiele basis vormen voor hun kind, Dewi.
Maar bij deze carrière keus was Martin niet gelukkig. Hij belandde in een burn-out en dat was het moment dat hij echt ging stilstaan bij zijn leven.
Van een goedbetaalde baan, naar eigen winkel, naar kleine winkel, naar casino.
Wat wilde hij nou eigenlijk?
Waar was al deze levenservaring goed voor?
Hij besloot de thuisstudie persoonlijk begeleider te volgen en via zijn stageplek startte hij zijn carrière als woonbegeleider voor mensen met een verstandelijke beperking.
Hier vond hij het antwoord op de bovenstaande vragen.
‘Dankzij mijn levenservaringen bij onder andere Jaymz, kan ik mijn sociale en maatschappelijke kanten veel verder uitbouwen,’ vertelt Martin voldaan. ‘Ik kan nu een veilige omgeving bieden voor mijn cliënten, net zoals dat het vroeger voor de kids voelde.’

Tonnen levenservaring

‘Werken draait niet om geld,’ drukt Martin me op het hart. Voordat Martin de winkel opende, had hij een heel goed betaalde baan, een huis, een vriendin. Hij had de meest stabiele basis die je kon voorstellen, maar toch besloot hij zijn hart te volgen.
ADHD en impulsiviteit hebben hem een handje geholpen deze misschien wel roekeloze stap te maken, maar de levenservaring die hij ermee heeft opgedaan kan hem nooit meer afgenomen worden en had hij nooit willen missen.
‘Doe iets wat je leuk vindt en dat bij je past,’ zegt Martin. ‘De levenservaring die je daarbij opdoet, neem je echt mee in het volwassen worden,’

Martin is nu 45 en staat een flink stuk rustiger in het leven. Hij is nog steeds getrouwd met Tamara, hij woont nog steeds in hetzelfde huis als toen hij Jaymz opende, hij heeft een onwijs leuke dochter en er dribbelt uiteraard weer een hond door hun huis.
Martin is waar hij wil zijn en Jaymz blijft een niet te vergeten hoofdstuk uit zijn leven.