Bijna een half jaar vega(n)!

Na de feestdagen deze decembermaand kan ik zeggen een half jaar al onder een compleet andere leefstijl te leven.
Mijn maaltijden werden plant-based en buiten de deur leerde ik te gekke vegan restaurants en recepten kennen.
Deze levensstijl was iets waar ik al 20 jaar naar toe leefde en nu eindelijk kon realiseren.. hoe?
Ik kon niet anders.

Even terug

Als klein meisje begon ik me al schuldig te voelen tegenover de dieren als ik ze opat. Alleen ik wist niet beter en veganisme was toen nog een echte taboe.
Dus ik accepteerde dat het normaal was om vlees te eten en zo verstreek de tijd. Ik ging er weer met volle teugen van genieten, voegde bij elk recept een dierlijk product toe en zou nooit meer vegan worden.
Van de markt op het Afrikaanderplein kon ik mezelf er goed van overtuigen dat al die krabben in een ton normaal waren. Of als ik in een luxe restaurant ging eten, kon ik heel goed de gedachte verdringen dat die kreeft zojuist levend is gekookt voor mij.
Of ik stoomde zelf m’n mosselen levend. Ze schreeuwden toch niet… zoveel pijn deed het dan toch niet?
Ik wist ergens wel hoe wreed het allemaal was, maar het was normaal toch?
Als klein kind zijnde leren we al heel goed de varkens van de kinderboerderij onderscheiden van de varkens in kooien.
De varkens uit de kooien waren lekker en ik at graag een plakje boterhamworst. Het liefste die ene met die lachende beer erop! Wat was vlees eten een pret.
Kinderfeestjes gingen ook altijd gepaard met patatjes, en bij patatjes hoorde een frikandel, kroket, kipnuggets of een kaassouffle.
In onze shampoo en zeep zit lekkere melk. Melk is gezond, wordt ons altijd verteld.
En ga maar eens naar een snackbar, de menuborden hangen vol met dierlijke producten.
En die grote M, wat een feest is dat!
Nee, dierlijke producten nuttigen is er met de paplepel ingegoten.
Ook bij mij.

Maar toen

Toen verstreek de tijd en begon ik opnieuw last te krijgen van m’n geweten.
De makkelijkste stap om niet meer deel te nemen aan dierenleed was het stoppen met kopen van wol, dons en bont, omdat die dieren hun hele leven in een kooitje zitten en jaarlijks bij volledige bewustzijn geplukt worden.
De volgende stap was geld doneren aan goede doelen, maar dat waren er zoveel en ik bleef de producten consumeren waar ik de goede doelen voor betaalde.
Ik bleef verantwoordelijk voor mijn keuzes.

Dus probeerde ik een aantal jaren terug opnieuw vegan te worden. Helaas waren de vleesvervangers toen nog beperkt, durfde ik me nog niet compleet te realiseren hoe het er in de vee-industrie aan toe ging, en was het nog steeds redelijke taboe in de samenleving.
Het was nog steeds makkelijker om ‘normaal’ te zijn en mee te gaan met de voedingsindustrie.

Daar zat ik weer: vol genot te kluiven aan m’n kippenbout en een dubbele hoeveelheid spekkies in m’n stamppot te gooien.
Het lukte weer tientallen excuses te bedenken om nooit vegan te worden en zo verdween bij elke hap het schuldgevoel als sneeuw voor de zon.

i love animals so pay you to kill it

Maar sinds het afgelopen jaar ging het me toch weer steeds minder smaken.
M’n geweten begon aan me te knagen en ik kon het niet meer voor mezelf goedpraten.
Het dier dat ik at had geleden en ik was er op dat moment verantwoordelijk voor.
Ik besloot er nu definitief niet meer aan mee te doen.

Hoe gaat dat?

Het gaat geweldig!
Ik vind het makkelijker dan stoppen met roken (omschreven in deze blog), maar dat komt wellicht omdat ik liever andere help dan mezelf. De gevolgen van roken zou ik pas over zoveel jaar merken voor mezelf, maar stoppen met het eten van dieren voelde elke plant-based maaltijd als een beloning.

In plaats van dat ik vrijheid ervaar bij alles maar eten wat me aangereikt wordt, ervaar ik nu de vrijheid in staat te zijn te kiezen wat ik eet.
Dan wordt mij gevraagd: ‘Mag je dit eten?’
Of: ‘Dit mag je niet eten.’
Ik mag alles eten, maar ik wil het niet eten. Dat is een gigantisch groot verschil en de zelfcontrole hebben daarover te beslissen bij elke maaltijd, voelt als een soort overwinning waar je geen moeite voor hoeft te doen.
Het is een bepaalde trots die niemand me af kan nemen.

Ik werd creatiever in de keuken met groente, kruiden en gezonde recepten. Ik had verwacht karbonades, bacon en kippenbouten ontzettend te missen, maar dat doe ik niet.
Sterker nog, ik walg er nu van. Ik walg ervan door de winkelpaden te lopen en die vleesverpakkingen zo versierd te zien. Ik zie niet meer het vlees, maar ik zie de manier waarop het tot deze verpakking gekomen is.

Als je me dit zou vertellen voordat ik vegan zou worden, had ik heel graag weer gebruik gemaakt van m’n menselijke gewoonte de confrontatie te mijden, maar ik zal je eerlijk zeggen dat het juist heel bevrijdend voelt.
Waarom? Omdat je niet meer continue die strijd hoeft te voeren met je geweten. Want ik denk dat heel veel mensen onbewust die strijd voeren en daarom excuses blijven verzinnen vegans aan te vallen of het eten van vlees blijven rationaliseren.
Diep in ons hart zijn de meeste van ons empathische wezens en houden we van dieren. Niemand kiest moedwillig voor dierenleed

At what distance do you stop caring?

Onze maatschappij

Het enige waar ik spijt van heb sinds ik vega(n) ben (tussen haakjes, omdat een benoeming gepaard gaat met bepaalde normen en waarden), is dat ik het niet eerder ben geworden.
Het doet mij afvragen hoe wij als maatschappij zo ver zijn gekomen het normaal te vinden dat er op dit moment in Nederland alleen al miljoenen dieren opgesloten zitten in kooien, leven op harde ondervloeren met constante honger en dorst. Dieren die jaarlijks moeten bevallen, waarna de kinderen direct worden afgenomen voor eenzelfde lot.
Hoe zijn we zo ver gekomen dat we dit kunnen goedpraten en kunnen verkopen in supermarkten en fastfood restaurants?
Hoe zijn we zo ver gekomen dat kinderen, die nog in hun meest pure hart zielsveel van dieren houden, gedwongen worden melk te drinken van zwaar mishandelde koeien die jaarlijks hun kalfjes weggerukt zien worden?
Hoe is het zo ver gekomen dat wij blind zijn geworden voor dit dierenleed?
Hoe zijn we zo ver gekomen dit allemaal normaal te vinden, maar bonenburgers of andere veganrecepten te wantrouwen en uit te spugen?
Hoe zijn we zo ver gekomen deze feestdagen met z’n allen de liefde te vieren met dieren die vanaf hun geboorte nooit liefde hebben meegekregen?

Dat vraag ik mij af.

En nu?

Ik kan de wereld niet veranderen, ik kan slechts deelnemen aan de verandering.
Ik ben ‘vegan’ omdat mijn geweten mij geen keus heeft gelaten.
Kort erna ben ik op de dierenambulance gaan werken en spaar nu voor een toekomst waarin ik meer kan betekenen voor dieren.
Zolang Pablo (m’n bulletje) leeft, zal ik alles in mijn macht doen hem een geweldig leven te geven, maar wanneer hij overlijdt zal ik die tijd besteden aan andere dieren die mijn hulp behoeven. Vrijwilligerswerk in het buitenland bijvoorbeeld.
Of het allemaal nou wel of niet iets uitmaakt, het voelt als iets dat ik moet doen.
En of ik ooit nog vlees zal eten, geen idee. Ik heb ook 28 jaar gezegd geen vegan te worden haha.

Vlees eten heb ik ook geen problemen mee, maar de manier waarop die dieren moeten leven wel. Dat is geen natuur, dat is geen noodzaak. Dat is onnodig dierenleed.
Ik ga er mijn missie van maken proberen zoveel mogelijk dierenleed te stoppen, of dieren die lijden te helpen.
Een betere wereld begint bij jezelf.
Mijn wereld is goed, dus wil ik graag zoveel mogelijk werelden beter maken.

Meer weten over veganisme, dierenwelzijn en de verborgen waarheid?

De grappige kant van het veganisme
Recepten
Undercover beeldmateriaal
Stichtingen die zich actief inzetten voor dierenwelzijn
  • Animal Save Nederland
    Wij staan dieren op weg naar de slacht bij, tijdens de laatste momenten van hun leven. Waar mogelijk proberen we hen nog enige liefde en aandacht te geven. Door aandacht te vragen voor hun situatie en door ze een gezicht te geven via foto- en videomateriaal, willen wij het bredere publiek dichter bij de dieren brengen.
  • Animal Rights
    Wij staan voor een harmonieuze, vreedzame en groene samenleving, waarbij de rechten en het welzijn van mensen en dieren gewaarborgd zijn. Alle voelende wezens moeten het recht hebben om zelf over hun leven te beschikken en niet het eigendom van een ander te zijn. 
  • Diervriendelijk Nederland
    De website is momenteel in onderhoud. Check hun Facebook of Instagram
  • Ongehoord
    Ontdek hoe dieren worden behandeld. Bekijk undercover beeldmateriaal uit Belgische en Nederlandse stallen.
  • Animal Outlook
    We’re strategically challenging animal agribusiness through undercover investigations, legal advocacy, corporate and food system reform, and disseminating information about the many harms of animal agriculture, empowering everyone to choose vegan.
  • Humane Society International
    Humane Society International/Europe is a leading force for animal protection in the European Union, with active campaigns to protect wildlife and end trophy hunting, reduce and replace animal use in scientific research and product testing, and reduce the number of animals suffering for food, skins and fur.
  • Wakker dier
    Een dierwaardig leven voor alle dieren in de veehouderij, dat is onze droom. Een dier is geen levenloos product. Maar de voedingsindustrie denkt daar anders over. Het zo goedkoop en massaal mogelijk vlees, eieren en zuivel produceren veroorzaakt veel dierenleed. Wij zien minder én beter vlees als de oplossing richting een diervriendelijke veehouderij.
  • Bite Back
    Bite Back is een dierenrechtenorganisatie die tot doel heeft om zowel regionaal, nationaal als internationaal campagne te voeren voor de rechten, de noden, het welzijn, en de vitale belangen van dieren, en dit door middel van geweldloze actie. Bite Back gaat uit van het principe dat dieren een waarde op zich hebben, ongeacht het eventuele nut voor de mens. Dieren zijn levende, voelende wezens die net zoals mensen in staat zijn om pijn, angst en stress te ervaren.
  • Vier-Voeters
    VIER VOETERS is dé internationale organisatie voor dieren onder directe invloed van mensen, die dierenleed blootlegt, dieren in nood redt en ze beschermt. Onze visie is een wereld waarin mensen dieren met respect, empathie en begrip behandelen. 
  • PETA
    We zijn allemaal in staat om te helpen dierenmishandeling te stoppen, simpelweg door een aantal veranderingen aan te brengen in de keuzes die we dagelijks maken – zoals wat we eten tijdens de lunch, het soort shampoo dat we kopen of de kleding die we dragen.
  • World Animal Protection Nederland
    Moedervarkens die zich niet kunnen omdraaien in hun kraamkooi. Legkippen die slechts een A4’tje aan ruimte hebben. En melkkoeien die lijden aan pijnlijke poot- en uieraandoeningen. Dat terwijl al deze dieren voelende wezens zijn en emoties kunnen ervaren. Wij komen voor ze op en geven ze een stem.

Boeken

Zoals je ziet zijn konijnen, geiten, varkens, schapen, koeien, kippen, aapjes, honden, eenden, ganzen, fretjes, wasbeertjes, kalkoenen, knaagdieren en tal andere soorten dieren de dupe van de Nederlandse markt. Er gebeurt helaas zoveel achter de schermen, dat het moeilijk te geloven is dat het waar is. Het is moeilijk als je al van kinds af aan geleerd wordt dat melk en vlees goed voor je is, dat er zo’n harde wereld achter schuilt.
En dit is dan alleen Nederland en België… Laat staan de dierlijke producten die je uit fastfoodrestaurants haalt. Wat voor soort leven moeten die dieren wel niet gehad hebben, om massaal zo goedkoop mogelijk geproduceerd te worden?

Undercover in de bio-industrie
Undercover in de bio-industrie. Een boek met eigen getuigenissen over de Nederlandse veehouderij.

Wanneer je eenmaal de keuze gaat maken niet meer mee te doen met deze bio-industrie, zal je veel excuses naar je hoofd krijgen waarom het raar is wat je doet. Bijvoorbeeld dat er allemaal bomen gekapt worden voor je soja, dat vleesvervangers kankerverwekkend zijn, dat er veel dieren doodgaan bij het oogsten van groenten, dat planten gevoelens hebben, dat je snel gebrek aan belangrijke voedingsstoffen zal krijgen, dat we vleeseters zijn, dat het allemaal wel meevalt in Nederland, dat vegan bewerkte troep is, dat het opgedrongen wordt door de Woke-community etc.
De onderstaande boeken bevatten alle argumenten die je zal krijgen, en geven wetenschappelijk onderbouwde antwoorden op al deze argumenten.

Kijk hier voor meer boeken en andere vegan producten > https://www.vega-life.nl/

Lees ook:

Griezelverhalen bij Angsthazen

Maart: Piglet – Let op: adviesleeftijd 18+
Geïnspireerd op de Nederlandse veehouderij

Remko is een sadistische jongen die opgroeit op de varkenshouderij van zijn vader.  Wanneer Remko op een dag thuiskomt bij de boerderij, ontdekt hij dat de varkenshouderij in brand is gestoken en waggelen de varkens om hem heen. Hij rent naar huis om zijn vader te waarschuwen, maar het is te laat. Hij heeft de geest gegeven.

Remko gaat door met zijn leven;  hij trouwt, sticht een gezin en heeft een parttime baan bij een slagerij.
Na verloop van tijd verlangt hij wederom naar een uitlaatklep voor zijn sadistische trekjes, dus besluit hij een opslagplaats te huren om daar de praktijken bij zijn vader voort te zetten.
Alleen nu zijn de slachtoffers geen varkens, maar mensen…

Omdat niemand hier niets van mag weten, doet hij alles stiekem. Lukt het hem zijn slachtoffers verborgen te houden?

Hier verkrijgbaar!
Meer verhalen

Heb jij zelf nog tips, of juist behoefte aan verbinding?
Laat het weten in de reacties! 😀

<<< De berg en de plas

Morgen kan het anders zijn >>>

Geef een reactie

Scroll naar boven